Bukareszt - Narodowe Koło Wojskowe, Rumunia
Pałac Narodowego Koła Wojskowego - Wikipedia
Pałac Narodowego Koła Wojskowego. Historia pałacu Historia Koła Wojskowego Linki zewnętrzne
Pałac Narodowego Koła Wojskowego (znany również jako Pałac Koła Oficerskiego, rumuński: Cercul Militar National) znajduje się w Bukareszcie w Rumunii. Został zbudowany w 1911 roku według planów Dimitriego Maimarolu (francuski neoklasycystyczny). Beneficjentem było Koło Oficerskie garnizonu wojskowego w Bukareszcie, założone w 1876 r. [1] [2]
Pałac został zbudowany na miejscu starego klasztoru Sărindar; fontanna przed pałacem nosi jego imię.[3] Budowę wykonał zespół kierowany przez architekta Maimarolu, we współpracy z inżynierami Anghel Saligny i Elie Radu, wraz z Paulem Saligny i Mirceą Radu; dekorację wnętrz nadzorował architekt Ernest Doneaud [ ro ] .
Podczas okupacji niemieckiej Bukaresztu w 1916 r. podczas I wojny światowej wnętrza budynku zostały zdewastowane. Po zakończeniu wojny pałac został oficjalnie otwarty w 1923 roku.[5] W okresie komunistycznym nazwę zmieniono na „Centralny Dom Armii” (Casa Centrală a Armatei). W 1989 roku przemianowano go na „Narodowe Koło Wojskowe” (Cercul Militar Național).
Pałac Narodowego Koła Wojskowego, który jest obecnie zabytkiem historycznym i architektonicznym, jest nadal w użyciu. Jest centralną instytucją kulturalną armii rumuńskiej i jest wykorzystywana do różnych wydarzeń kulturalnych, celów reprezentacyjnych i protokolarnych. Publiczność jest mile widziana w restauracji lub na tarasie.